بخش بزرگی از مردم هندوستان و پاکستان و افغانستان و بسیاری از کشورهای آفریقایی دسترسی به آب آشامیدنی سالم و حمام و برق و توالت و بهداشت و سایر نیازهای ابتدایی را ندارند اما یک صدم این جو یاس‌آلود عمومی که در این جامعه صبح تا شب از رسانه و در و دیوار تبلیغ می‌شود، وجود ندارد.
غزه ۱۵ ماه زیر وحشیانه‌ترین بمباران تاریخ و نسل‌کشی قرار داشت، اما یک گزارش از یاس عمومی و خودکشی و فرار از وطن با چند متلک «این خراب شده» و فلان و فلان مشاهده نشد، اما شبه‌روشنفکر ابله ایرانی در همدستی با رسانه‌های فارسی‌زبان اسرائیلی و آمریکایی بلایی سر این جامعه آورده است که نوجوان و جوان و کارگر و دانشجو و زن و مرد و شهروند عادی ایرانی تصور می‌کند که موجودی مفلوک‌تر و بدبخت‌تر از او در جهان وجود ندارد.
در شرایط فعلی که همسایه‌ها و قدرت‌های جهانی با همه ابزارهای خود کمر به نابودی ایران بسته‌اند، آنچه جامعه ایران بیشتر از آب و برق و گاز و نان به آن نیازمند است نه تزریق نفرت و ناامیدی بلکه تزریق روحیه و امید است.
