بنده دیداری با آقای عبدالملک ابن‌عبداله الدهیش یکی از علمای مکه داشتم. ایشان از من پرسید که این قضیه تحریف قرآن چیست؟
من گفتم: دروغ است.
او گفت: می‌توانی به من ثابت کنی؟
گفتم: بلی.
من رفتم یکی از کتاب‌های بعثه به نام عدم التحریف القرآن نوشته آیت الله معرفت به همراه یک قرآن چاپ ایران و تفسیر مجمع البیان را به او دادم. این کتب به زبان عربی نوشته شده بود. من فردای آن روز به ایران برگشتم و تا سال بعد او را ندیدم. سال بعد وقتی وارد منزل او شدم چند نفری از علمای آنجا حضور داشتند.
ایشان از جای خود بلند شد و من را بغل کردم و خطاب به جمع گفت: ایشان من را از یک اشتباه نجات داد.
رو کرد به من و گفت: من آن کتاب را خواندم و آگاه شدم. هجده جلد از آن هم چاپ کردم و بین اطرافیانم پخش کردم تا آنها هم این کتاب را بخوانند. وقتی تفسیر مجمع البیان شما را خواندم دیدم که در این کتاب از منابع اهل تسنن هم استفاده شده است. آنجا فهمیدم که چه اشتباهی نسبت به شما می‌کردم.
