مسائلی در جامعه ما وجود دارد که دارای پیامدها و سایش‌های ملی است و به مشکلات زیادی دامن می‌زند، اما در عین حال راه حل‌های ساده و بسیطی دارد. راه حل‌هایی که نیاز به سرمایه‌گذاری‌های جدید نداشته و باری بر دوش دولت اضافه نمی‌کند. بلکه زیرساخت‌های آن آماده و مسیر حرکت آن ریل‌گذاری شده است و فقط به تغییر فکر و نوع نگاه نیاز دارد. از جمله این مسائل که با سلامتی توده مردم گره خورده و از دامنه بسیار گسترده‌ای برخوردار است، مسئله نان است. نان قوت غالب مردم بوده و از جمله محبوب‌ترین خوراکی‌های عمومی است که از تقدس، تکریم و جایگاه دینی برخوردار می‌باشد. اما با این همه نان سفیدی که امروزه مصرف می‌شود، واجد ارزش غذایی نبوده و بلکه سلامتی انسان را در درازمدت به مخاطره می‌اندازد و به همین دلیل احادیث ناظر بر برکات نان به آن صدق نمی‌کند.
نان سفید که گویا تحفه غرب است و دیر زمانیست که پخت عمومی آن به دستورالعمل حکومتی تبدیل شده است، نانی تصفیه شده و بدون سبوس یا دارای درصد بسیار نازلی از سبوس بوده و از آرد سفید تهیه می‌شود، به همین دلیل فاقد مواد مغذی لازم بوده و عامل بسیاری از بیماری‌ها مانند دیابت، چاقی، فشار خون، مشکلات گوارشی، کلیوی، قلبی، عروقی و انواع سکته‌هاست. این در حالی است که نان سبوس‌دار دارای مقادیر زیادی از ویتامین‌های مختلف بوده و با ارزش غذایی بالایی که دارد موجب جلوگیری از ابتلا به پوکی استخوان، سرطان روده، کم خونی، یبوست، ریزش مو، افزایش وزن و … شده و سلامتی را حفظ و تزاید می‌بخشد. یعنی تفاوت ره میان این دو نان از زمین تا آسمان است.
اما سبوس گندم به عنوان یک مکمل قوی و نهاده انرژی‌زا در کنار ذرت و سویا در جیره غذایی و خوراک طیور قرار دارد و این در حالی است که پرورش دهندگان طیور می‌توانند آن را از طریق واردات تامین کنند. بنابراین چه دلیل عقلایی برای پخت نان سفید با مضرات نهفته در آن وجود دارد؟ آیا قرار است با پخت عمومی و دستوری نان سفید چرخه ایجاد بیمار‌ی، اشتغال پزشکان و تولید دارو را به حرکت درآوریم؟ یا بناست سود کارخانجات آردسازی را ازدیاد بخشیم؟ در هر صورت پشت پرده این قصه تلخ چه حکمت و مصالحی نهفته است که دولت‌ها با آن همراهی می‌کنند؟ بهانه همسویی ذائقه مردم با نان سفید نمی‌تواند علت این ماجرا باشد، چرا که ذائقه‌ها قابل تغییرند. پس چه رمز و رازی در این ماجرا وجود دارد که علیرغم مضرات نان سفید همچنان سیاست پخت عمومی آن ادامه دارد؟ البته این مهم تنها به نان ختم نمی‌شود، بلکه برنج سفید و بدون سبوس نیز همین مسیر آسیب‌زا را طی می‌کند. اگر دولت نمی‌خواهد یا نمی‌تواند این تهدید را به فرصت تبدیل کند، متخصصان تغذیه می‌توانند با آگاهی‌بخشی به مردم، استقبال عمومی از نان سبوس‌دار را ازدیاد بخشیده و بدین وسیله نان سفید را در فقدان تقاضای عمومی از سفره مردم خارج نمایند.
