مسائله قیمت‌ها در دوران جنگ، می‌رفت که تبدیل به یک بحران شود که حضرت امام با حکم حکومت تعزیرات – با این که از طرف ما درخواستی نشده بود – قضیه را مهار کردند و در این باره تصمیم قاطع گرفتند. من مطمئن بودم که امام در جریان گرفتاری‌ها هستند و در جایی که لازم باشد، تصمیم قاطع خود را می‌گیرند و چنین هم بودند.
یک وقتی بود که ذخائر سیلوها کم شده بود، کالا و کشتی در دریا متراکم شده بود و جوُ سیاسی کشور هم غلیظ بود. در چنین شرایط و احوالی، عده‌ای کامیونداران را تحریک به اعتصاب می‌کردند. حضرت امام با یک کلمه بحران را حل کردند.
فرمودند: چرا کامیونداران مومن را نمی‌فرستید.
با همین یک کلمه، کامیونداران با ایمان که نقش مهمی در طول جنگ داشتند و باید از آنان تشکر کرد، چنان هجومی به سمت ساحل بردند که مشکل دولت به طور کامل حل شد. چیز شگفتی که اینجاست، این است که: کسی از امام که یک روحانی بود و دارای سن زیاد، توقع نداشت که نسبت به این مساله خاص هم حساسیت داشته باشند و این را به عنوان یک امر استراتژیک بدانند. واقعا این مساله از اموری کلیدی و شکننده نظام می‌تواند باشد.
ما موارد زیادی داشتیم که امام در موقع خودش دخالت کرده و مساله را حل می‌کردند. ایشان حوادثی که پیش می آمد، دقیقا ارزیابی کرده به طور کامل مساله را حل می‌کردند.
