شهادت تاریخی

امام قدس با این که اختیارات خاصی داشتند و هر سه قوه در برابر ایشان مسوول بودند و در هر مورد، نظر خاص خودشان را داشتند، اما به این صورت که کسی را عزل کنند دخالت نمی‌کردند.

در رابطه با دولت که من مسوول آن بودم، حتی یک نمونه ندارم که امام با اسم فرموده باشند: فلان کس باشد یا نباشد. این را به عنوان یک شهادت تاریخی عرض می‌کنم. بله، یک مورد استثنایی داشتیم و آن وزیر اطلاعات بود که باید فردی صاحب نظر در مسائل اسلامی باشد.

در جلسه‌ای که خدمت ایشان شرفیاب شدم، فرمودند: هر وقت در این زمینه تصمیم گرفتید به من اطلاع دهید. این از مواردی است که حتما باید در جریان باشم.

من منتظر بودم ایشان فردی را معرفی کنند و چند مرتبه به این نیت خدمت ایشان رفتم، افرادی که به ذهنم رسیده بود، خدمت ایشان عرض کردم. برخورد ایشان چنین نبود که بگویند: فلان کس بد است و یا فلان فرد خوب است. هیچ گاه تکلیف نمی‌کردند که این فرد را در این پست نصب کن، بلکه می فرمودند: فلان فرد مناسب است.

نتیجه سخن این که ایشان به شدت مقید و کاملا مراقب بودند که کارها در چهارچوب قانونی آن پیش برود. در حالی که چون مسؤولین عشق به حضرت ایشان می‌ورزیدند اگر نظر امام را می‌فهمیدند، بر اساس همان عمل می‌کردند. با این حال، روش ایشان این بود که افراد خودشان تصمیم بگیرند و در این بستر مجرب و پخته شوند.

وقتی دولت افرادی را معرفی می‌کرد و مجلس تایید می‌نمود، هیچ گاه نشده که پس از تصویب مجلس، با انتخاب فردی مخالفت کنند. با سعه صدر بسیار با مصوبات مجلس و دولت برخورد می‌کردند. یک بار اختلافی بین وزراء پیش آمد، ایشان فقط فرمودند: آنهایی که نمی‌توانند با هم بسازند، در جای دیگر خدمت کنند.