پلنگ خمینی

من به یک منطقه کوهستانی رفتم که طبیعی بود مردم خودرو ندیده باشند اما درباره خودروهای سنگین شاهد بودم مردمی که می‌دیدند کاری که آنها باید با بیل در یک ماه انجام دهند یک بلدوزر در سه روز انجام می‌دهد، ابتدا می‌ترسیدند که این دستگاه که نعره می‌کشد چه هست؟ مثلاً در روستایی از مردم پرسیدم: خوشحالید که این راه ساخته شد؟ ‌

گفتند: بله! این پلنگ خمینی است که می‌آید نعره می‌کشد و جاده می‌سازد.

جای دیگری بودم که از بزهای‌شان تعریف می‌کردند که از کوه‌ها بالا می‌روند، بعد می‌گفتند: اسم دستگاه‌های شما هم بزدیزل ـ بولدوزر ـ است، چون موتور دیزل دارد و مثل بز از کوه بالا می‌رود.

جای دیگری هم برای بازدید رفتم، بولدوزر که وارد روستا شد اینقدر خوشحال بودند که مردها و زن‌ها اسپند دود می‌کردند و می‌گفتند: این از طرف امام خمینی آمده است تا ما را نجات دهد.

در نیک‌ شهر یک پزشک برای من نامه نوشته بود که چندین منطقه تحت پوشش ما است، ماشین اینجا نمی‌آید و جاده‌های مناسبی نداریم، آمبولانس هم نداریم. یک آمبولانس خوب و نو نیاز داریم تا بتوانیم بیماران اورژانسی را به شهرهای بزرگ‌تر برسانیم. من با مرحوم دکتر وحید ـ رئیس اسبق هلال‌احمر ـ صحبت کردم و به اصرار از ایشان یک آمبولانس گرفتم. می‌دانستم اگر به استان بدهیم و بگوییم به نیک‌شهر بده، آن را برای خود برمی‌دارد و یکی از آمبولانس‌های دست دوم را به آنجا می‌دهد که در جاده خراب آنجا کاری از پیش نمی‌برد. به هر ترتیبی بود این آمبولانس را به آن منطقه اعزام کردیم. این مساله اینقدر برای مردم این منطقه مهم بود که تا چهار کیلومتر خارج از شهر انگار که از یک میهمان عزیز استقبال کنند، آمده و گوسفند ذبح کرده بودند.