زمانی که انقلاب پیروز شد من در انگلیس بودم دو روز پیش از پیروزی انقلاب اسلامی یعنی روز ۲۰ بهمن تلویزیون بی بی سی میزگردی راجع به تحولات ایران را پخش کرد. یکی از کسانی که در این میزگرد شرکت کرده بود آقای دیوید اوون رهبر یکی از احزاب انگلیس و آدم شناخته شده سیاسی بود. ایشان و مجری بی بی سی پیش بینی می کردند که این شورش های خیابانی به این زودی به انقلاب منتج نخواهد شد. یعنی کافی بود ۴۸ ساعت پخش برنامه را به تاخیر بیندازند تا شاهد انقلاب ایران باشند.
این امر به به دو دلیل بود یکی به دلیل نداشتن این معیار معنوی و دیگری به خاطر غیر قابل پیش بینی بودن حرکات و رهبری حضرت امام. روس ها هم از بقیه دنیا مستثنی نبودند آن ها هم دچار همین سردرگمی بودند. پس از انقلاب اسلامی هم به هرحال شوروی کمونیست نمی توانست به لحاظ کلان با جمهوری اسلامی کنار بیاید. من یادم می آید همان زمان که شوروی افغانستان را اشغال کرده بود خیلی دنبال این بودند که ما حضور نیروهای شوروی در افغانستان را محکوم نکنیم و در قبال آن به ما امکانات بدهند.
ما هم در شرایط جنگ بودیم و به سلاح و کمک های دیگر نیاز داشتیم اما ما نمی پذیرفتیم در شرایطی که تنها بودیم و عراق هم کشورهای عربی و غربی را پشت خودش داشت فرانسه به عراق میراژ کرایه می داد در حالی که کرایه ادوات جنگی اصلا امر مرسومی نیست. به جز خدا و مردم ما چیزی نداشتیم تنها بودیم اما حاضر به این کار نشدیم. شاید هر عقل و منطقی با ابراز مادی نگاه می کرد می گفت که باید با روس ها معامله کنیم اما نظام و در صدر آن امام این را نپذیرفت.
