
روز ۱۳۶۳/۶/۴ خدمتشان رسیدم. هفته دولت بود. با هیئت دولت رفتم خدمت حضرت امام. مقام معظم رهبری هم آن موقع رئیس جمهور بود و حضور داشت. ایشان صحبتهای خوبی کرد. بعد از این که صحبتش تمام شد وزرا یکی یکی رفتند.
من ایستاده بودم و امام را نگاه میکردم تا نوبت من شود و دست ایشان را ببوسم. موقع رفتنم امام اشاره کردند که بنشین. متوجه نشدم. مثل این که یکی دو بار گفتند. محو جمال امام بودم. متوجه نبودم که ایشان اشاره میکنند که بنشین. حاج احمد آقا گفت: امام میگوید تو بنشین.
همه رفتند و من نشستم. من بودم و مرحوم حاج احمد آقا و ایشان. تا نشستم بلافاصله امام فرمودند: مسئولیتی که به شما واگذار شده وزارت اطلاعات است، وزارت کشاورزی نیستها! حواست را جمع کن! اگر میخواهی کسی را بیاوری اینجا با آقایان {سران قوا را نام بردند} مشورت کن. خودت تصمیم نگیر!
عرض کردم: چشم! حتماً همین کار را خواهم کرد. ولی نظر این بزرگوارها یکی نیست. اینها سلیقههای مختلفی دارند. اگر اجازه دهید من مشورت میکنم ولی چون مسئولیت با من است تصمیم را خودم میگیرم. چون هر کدام اینها ممکن است یک چیزی بگویند.
ایشان فرمودند: بله، مقصودم همین است. مسئولیت با شماست.
چون آن موقع گرایشهای مختلفی در وزارت اطلاعات بود و ما نیرو نداشتیم. از سپاه و کمیته و شهربانی و دفتر اطلاعات نخست وزیری نیرو آمده بود. یک عدهای هم از همکاران دفتر اطلاعات و تحقیقات بودند.
خدمت ایشان عرض کردم: آقا! اطلاعات الان هفت خط است. هفت تا گرایش سیاسی در آن است. بعد از این پشت سر و علیه من ممکن است خدمت شما خیلی چیزها بگویند. عنایت داشته باشید که قضایا این طور است. چون من اگر با یک گروه از این گرایشها بسازم بقیه حمله میکنند و اگر با همهشان نسازم چنان میکنند. بالاخره حرف زیاد خواهد بود.
ایشان فرمودند: نه، هیچ کس تا حالا علیه شما حرفی پیش من نگفته. من به سایر وزرا کار ندارم. ولی این وزارتخانه را کار دارم. باز نظر من را بگیرید. بدون نظر من کاری نکنید. باید کسی که میخواهد آنجا باشد را من تأیید کنم. وقتی که شما را پیشنهاد دادند من گفتم ایشان مناسب است.
نمیدانم در این جلسه بود یا جلسهای دیگر که مطلبی گفتم و ایشان فرمودند: من میدانم تو اگر باشی عمداً کار خلافی انجام نمیدهی.
این مسئله برای من خیلی خوب بود. حمایت امام در همه مراحل تا آخر عمر پربرکتشان ادامه داشت. کارهای خیلی بزرگی در زمان حضرت امام در وزارت اطلاعات انجام شد که همه آنها با عنایت و حمایت ایشان بود. اگر حمایت ایشان نبود قطعاً بسیاری از این کارها انجام شدنی نبود.
مثل تمرکز وزارت اطلاعات یا جریانهایی که پیش آمد که مهمترینش مسئله عزل آقای منتظری بود. اینها بدون عنایت و حمایت امام امکان نداشت. به هر حال ایشان بهتر میدانستند مسیر حرکت انقلاب را چطور هدایت کند.