
شهید بهشتی خدا رحمتش کند ایشان ظهرها بعد از نماز یک ساعت استراحت میکردند. یکی از رزمندهها که با دکتر بهشتی کاری داشتند در جواب به او گفته بودند که: آقا بعد از نماز و نهار استراحت میکنند.
زمانی که آقای بهشتی بیدار شده بود رزمنده به وی گفته بود که: بچهها در جنگ میجنگند بعد شما اینجا خوابیدید؟!
مرحوم بهشتی در جمله قشنگی پاسخ گفته بود: شما در جبهه پاس بخش دارید که تقسیم میکند کشیکهای شما را مثلا دو ساعت کار دو ساعت استراحت، ولی ما اینجا این دو ساعت را نداریم، ساعت شش صبح آمدم سرکار تا یک بعد از ظهر هم کار کردم تا دوازده شب هم جلسه دارم، اگر الان استراحت نکنم نمیتوانم کار کنم.
بارها میشد من با شهید بهشتی قرار داشتم مثلا میگفتند: هفت صبح فلان جا باش.
این ساعت قرار گذاشتن اصلا غیرعادی نبود و لذا دهه شصت دهه مظلومیت بود.