در روزهای اوّل جنگ، یک نفر نظامی پیش من آمد و فهرستی آورد که انواع و اقسام هواپیماهای ما – جنگی و ترابری – در آن فهرست ذکر شده بود و مشخّص گردیده بود که چند روز دیگر همه ی فروندهای این نوع هواپیماها زمینگیر خواهد شد.
مثلاً این نوع هواپیما در روز هشتم، این نوع هواپیما در روز دهم، این نوع هواپیما در روز پانزدهم! این فهرست را به من داده بود که خدمت امام ببرم، تا ایشان بدانند که موجودی ما چیست.
من به آن فهرست که نگاه کردم، دیدم دیرترین زمانی که هواپیمایی از انواع هواپیماهای ما زمینگیر خواهد شد، در حدود بیست و چند روز است؛ یعنی ما بیست و چند روز دیگر هیچ هواپیمایی نداریم که بتواند از روی زمین بلند شود! من وظیفه ام بود که این فهرست را ببرم و به امام نشان دهم.
ایشان به آن کاغذ نگاه کردند و گفتند: اعتنا نکنید؛ ما می توانیم!
برگشتم و به دوستانی که بودند گفتم: امام می گویند می توانید.
آن هواپیماها، به همّت شما و با توانستن شما هنوز پرواز می کنند؛ هنوز از بسیاری از تجهیزات پرنده ی این منطقه پیشترند.
