پدر بزرگ روح الله
در کشورهای عربی وقتی که می خواهند کسی را مورد خطاب قرار دهند به نام خود فرد و به دنبال آن پدر و پدر بزرگ صدا می زنند. به دلیل اینکه برادران آزاده علاقه خاصی به امام داشتند، اکثر آزادگان نام سومی که برای خود بیان می کردند «روح الله» بود.
یعنی به طور مثال اگر نام من جعفر و پدرم محمود بود، جعفر محمود روح الله می گفتم. در اردوگاه «موصل یک» که ما بودیم بیشتر آزادگان نامشان به این صورت ثبت شده بود. وقتی فرمانده اردوگاه عوض شد، فرمانده جدید دید که اکثر اسرا اسامی سومشان به روح الله ختم می شود. یک روز که برای حضور و غیاب اسامی را به داخل اردوگاه آورد، چند سطری از اسامی را که خواند به دلیل تکثر نام روح الله با عصبانیت دلیل این کار را پرسید و دیگر ادامه نداد.
در نامه ها نیز برای اینکه ارادتمان را به امام نشان دهیم می نوشتیم که به پدر بزرگ روح الله سلام برسانید و بگویید که برای سلامتی و طول عمر ایشان دعا می کنیم و درخواست می کردیم که ایشان هم برای ما دعا کنند که بتوانیم سربلند از این آزمایش بزرگ بیرون بیاییم.
این نوع عرض ارادت آزادگان به ساحت امام تا اعلام جنگ مسلحانه منافقین با نظام اسلامی و بیعت آنها با صدام ادامه پیدا کرد. وقتی که نامه های اسرا به دست منافقین افتاد آنها عراقی ها را نسبت به دلیل اینکه آزادگان می گویند «به پدر بزرگ روح الله سلام برسانید» توجیه کردند. بعد از آن عراقی ها این ارتباط را قطع می کردند.
