وقتی وارد تبریز شدم و برای اولین بار به عنوان امام جمعه در جمع نمازگزاران تبریز حضور یافتم، آقای مشکینی و بعضی از آقایان دیگر از قم و تهران حاضر بودند. نخست آقای مشکینی صحبت کرد. بعد من به جایگاه رفتم.
در آغاز خطبه اول، خودم را معرفی کردم. با توجه به فضای آشفته تبریز که در ماه های گذشته ایادی حزب خـلق مسلمان، محراب نماز جمعه را در این شهر به آتش کشیده بودند و آیت الله مدنی را در یکی از میدان های شهر در داخل کیوسک شهربانی زندانی کرده و انواع و اقسام هتک حرمت و جسارت در حق ایشان روا داشته بودند و در نهایت آن عالم بزرگ چند روز پیش به شهادت رسیده بود، ناگهان ماجرای قیام کـربلای حسینی و اعزام حضرت مسلم بن عقیل از طرف امام حسین {ع} به اهل کوفه در ذهنم تداعی شد.
خطاب به نمازگزاران حاضر، عرض کردم: نام من مسلم است و بنده را امام بـه سوى شما فرستاده است تا از شما در دفاع از آرمان های امام و انقلاب بیعت بگیرم. با توجه به اطلاعاتی که من از سوابق تاریخی و انقلابی شما مردم تبریز دارم امیدوارم در این بیعت و در دفاع از حریم انقلاب و رهبری موفق باشید و در برابر دشمنان پیروز و سربلند شوید.
در این هنگام انبوه نمازگزاران حاضر، یک صدا و با شور و احساسات انقلابی و به صورت خود جوش فریاد برآوردند که «ما اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند» و چند لحظه ای آن را ادامه دادند. این شعار یکی از شعارهای مهم و ماندگار دوران انقلاب شد که برای اولین بار از این مجلس آغاز شد و تا به امروز هم ادامه دارد و یکی از شعارهایی است که واقعاً سرتاسری و به شعور تبدیل شده است.
روح این مرجع تقلید محبوب در جوار رحمت حق باد